09/06/2008 13:04
Dag 1: Valkenburg 5 juni
‘s Morgens moest ik nog werken, dus pas ’s middags vertrokken en omdat het een regenachtige dag was zijn we pas gaan rijden, na het bekijken van de buienradar, rond 2 uur. Op weg naar de eerste tussenstop in Valkenburg, het Fletcher hotel. Een kleine service: de motoren mochten achter op de plaats staan. Over toeval gesproken, de ouders van Ria zaten ook in dit hotel. Omdat we tegen etenstijd aankwamen zijn we bijna meteen aan tafel gegaan en hebben voor veel geld een klein beetje gegeten. (iets wat volgens de kaart Griekse kip zou moeten zijn) Later op de avond nog een stukje gewandeld en op zoek gegaan naar een friettent. Op tijd gaan slapen want de tweede dag zou wel wat langer gaan duren. We hadden gelukkig een mooiere kamer dan onze vrienden die niet eens een balkon hadden. (Jammer van de trein die telkens langskwam en wel door onze kamer leek te rijden. Na een lekker ontbijt met beschimmelde broodjes zijn we gaan pakken voor de volgende rit.
Dag 2: Wincheringen 6 Juni
Meteen stonden we al in de file, middenin Valkenburg. De een of andere mafkees vond het nodig om zijn schapen uit te laten. Het eerste foutje in de planning van Hugo, de TomTom stuurde ons dwars door Aken, als je een toertochtje wil maken is dit niet echt aan te bevelen. Na Aken begint trouwens al vlug een geweldige rit door de Eifel. Evenals vorig jaar zijn we weer gestopt in Monschau om even een kopje koffie te drinken. Vlug weer onderweg om te genieten van het motorrijden. Natuurlijk geregeld stoppen voor een shaggie en om enkele foto’s te maken. (bij een van de stops kon het wel eens pijnlijk worden, Jan en Hugo waren voor de foto tussen de rode mieren gaan zitten) De hele dag hing er een dreiging van regen in de lucht maar we hebben het droog gehouden tot aankomst in Wincheringen, Hotel Moselblick bovenop een berg. Genieten van het panorama onder het genot van bier en wijn. Ook nu weer was onze kamer groter dan die van Jan en Ria, jammer maar helaas. Gelukkig hadden we wel allebei een aan elkaar grenzend balkon waar je stiekem kon roken. (binnen was onmogelijk te roken doordat er overal melders hingen) Het eten was hetzelfde dan in Valkenburg, alleen nu was het veel voor weinig en erg lekker wat misschien ook komt door het prachtige uitzicht over de Moezel, waar zou je nog over kunnen klagen. Voor mij werd het gerecht zelfs aan de tafel geflambeerd en de kok had er zichtbaar plezier in. Het ontbijt smaakte goed maar was niet zo uitgebreid als we gewend waren. Op weg……
Dag 3: Cochem 7 juni
De dag begon prachtig en het weer zou alleen maar beter worden. We zijn naar Saarburg gereden voor het begin van de Moeselrit. Na de nodige stops kwamen we tegen de avond aan in hotel Sonnschein in Cochem, een restaurant met aan de achterkant een vierkante blok dat diende als hotel. Het uitzicht was zoals je mag verwachten in Cochem, aan de ene kant de oude brug en aan de andere kant de nog oudere burcht (Reichsburg) en voor je de rivier en de oude stad. Dit keer hadden wij de kleinere kamer, te klein volgens mij maar we hoeven er maar 2 nachtjes te slapen. We zaten op de bovenste, derde, etage en er was geen lift(??) dus met alle zware koffers en kleding de trappen op. Een etage lager was een kleine rookruimte gemaakt op een balkonnetje.(Ook hier de speciale service voor de motorrijders, de motors mochten in de garage van de eigenaar overnachten) Heerlijk ontspannen, gegeten en gedronken op het terras en daarna een rondje door Cochem gelopen. Nadat we terug bij het hotel kwamen bleek het terras te sluiten om 10 uur dus we zijn maar op tijd naar boven gegaan en het nog even gezellig gemaakt op het rokers terras. Na een overheerlijk ontbijt in een mooie ruimte hebben we nog even besproken wat we de tweede dag in Cochem zouden gaan doen.
Dag 4: Cochem 8 juni
Natuurlijk eerst de brug over naar het oude stadje om even een terrasje te pikken en daarna besloten om als eerste de burcht te gaan bekijken. Gelukkig reden er bussen af en aan en kon je voor 1 Euro naar boven. (We moesten natuurlijk rekening houden met het tere gestel van Jan en voor hem zou het een te zware klim zijn) Het laatste stuk moest nog wel even beklommen worden maar daarna konden we meteen weer op een terrasje gaan zitten. (alle verbrandde calorieën van Jan moesten weer aangevuld worden) Toen we weer teruggingen hebben we nog wat souvenirs gekocht, een aansteker die het een dag heeft gedaan en een ansichtkaart die we nooit gepost hebben. De terugweg hebben we trouwens wel te voet gedaan maar dat ging naar beneden….. hierna natuurlijk meteen weer een terrasje maar dat kwam volgens Jan door het warme weer. Van hieruit zijn we een rondvaart over de Moezel gaan doen en ook daar weer de nodige versnaperingen genuttigd. Het boottochtje stelde niet zoveel voor, even door een sluis en weer terug. Het duurde ongeveer 2 uur. Het werd weer bijna etenstijd en omdat we gehoord hadden dat er bovenop een berg een restaurant zou zijn welke met de stoeltjeslift te bereiken zou zijn was de beslissing voor de volgende uitdaging snel gemaakt. Het was al laat in de middag toen we onderaan de berg stonden en bij het restaurant aangekomen bleek dit al vlug te sluiten. We hadden nog slechts een uurtje om het eten en drinken naar binnen te werken. Maar oké, dan staan we ook vlug weer beneden voor het volgende terras. Daarna weer terug naar het hotel waar we onaangenaam verrast werden, Duitsland moest voetballen en daarom sloot het terras al om 9 uur. Daarom maar aan de oever van de Moezel gezeten en wat nagepraat over de afgelopen dagen. Alles weer ingepakt en naar de kamer gegaan. Alweer een goed ontbijt genuttigd en daar gaan we weer……
Dag 5: naar huis 9 juni
Dit was natuurlijk een snellere rit over de Duitse snelwegen. Het werd steeds warmer en we gingen steeds minder plezier hebben van onze motorkleding. Bij elke stop werd de schaduw opgezocht. Vooral na aankomst in Nederland werd het door de langzamere snelheden steeds vervelender om op de motor te zitten, omdat de broek vastplakte aan mijn billen en benen. Het was bijna letterlijk op de blaren zitten. Eindelijk weer een McDonalds, in Duitsland zijn we die niet tegengekomen, en nu echt op weg naar huis.
De afgelegde afstand was niet zo veel, 848 kilometers, maar we hebben van elke dag genoten. (volgend jaar weer??)